(I) Ahmet Hamdi Tanpınar’ın geçen yılın sonlarına doğru çıkmış olan Abdullah Efendinin Rüyaları adlı kitabı, hikâyeciliğimizin geleceği hakkında bize bazı ümitler vermektedir. (II) Fikir piyasamızın bugünkü düşük durumu içinde yeter bir ilgi uyandıramadan gelip geçen bu eser, beş hikâyeden ve yüz elli yedi sayfadan ibaret. (III) Kitaba kendi adını verdiren birinci hikâyeden sonra Geçmiş Zaman Elbiseleri, Bir Yol, Erzurumlu Tahsin ve Evin Sahibi adlı parçalar geliyor. (IV) İlk olarak şunu söylemek isterim ki bütün parçalar sanatçının ruh temayüllerinden örülmüş ağır bir baskı altında aynı kalın çizgilerle devam etmektedir. (V) Bu baskı o kadar kuvvetlidir ki sanatçının kendi kendisini kontrol hak ve yetkisini bile ortadan kaldırmış gibidir.
Bu parçada numaralanmış cümlelerin hangisinde “değerlendirme” söz konusu değildir?