I. İnsanlıkla yaşıt olan insanın yalnızlığı, sevgi açlığı ve çaresizliği öykülerinin temel malzemesi olagelmiştir.
II. Birbirinden farklı yaşamların hüzünlü bir uzaklıkla anlatıldığı öyküler; yalnızlık, sevgisizlik ve yoksulluğun kapısına oyulan bir göz gibi.
III. Hemen her öykücünün değindiği tek başınalık, yoksulluk ve sevgisizliğin bu kadar dramatize edildiği başka öykü yoktur, desek abartı olmaz.
IV. Öykülerde fakirlik ve yalnızlığın kadim dostluğu, insanın duyarsızlığı ile birlikte yakınan bir ses tonu eşliğinde verilmiş.
V. Öykülerde fakirlik, yalnızlık ve sevgi yoksunluğu insanın içini acıtan kekremsi bir tatla okura ulaşıyor.
Numaralanmış cümlelerin hangileri birbirine anlamca en yakındır?