Yaşadığın çevrede kimse senin yazdıklarını ciddiye almıyor. Onların gözünde ağlanacak kadar komik ve anlamsız bir işle uğraşıyorsun çünkü. Zaten bunu bildiğin için de yazarken zaman zaman tuhaf bir suçluluk duygusuna kapılıyorsun. Senin senden yaşlı olan yalnızlığına yalnızlıklar ekliyor bu suçluluk duygusu; çaresizliğine çaresizlikler, ıssızlığına ıssızlıklar ekliyor. Öyle ki kemiklerine kadar işleyen bu duygular yüzünden kendini tutamayıp hüngür hüngür ağlayacak gibi oluyorsun kimi zaman.
Bu metnin yazarının aşağıdakilerden hangisini söylemesi beklenir?