Eskiden Türk cenazelerinde ölü, bir çadıra yatırılırdı. Ölüye at, sığır ve koyun kurban edilirdi. Daha sonra çadırın etrafında dokuz kez dolaşılır, ezgili şiirler okunurdu. Böylece ölünün ruhunun gökyüzüne çıkacağına inanılırdı. Ölü gömüldükten sonra mezarının başına öldürdüğü insan kadar taş dikilirdi.
Bu parçada edebiyatın hangi bilimle ilişkisi vurgulanmaktadır?