Yayla adamı, toprağı gibi, dışından sönük; içinden uyanık, içinden derin, içinden duyumludur. Yaylanın suyu kazılarak çıkar. Yayla insanını da kazmak gerekir. İnsan, kendisinin derinliklerindedir. Yayla insanı, coşmaz ruhunun diplerine kadar karıştırılmadıkça.
Bu parçanın anlatımında aşağıdakilerden hangisi yoktur?